Pagina's

dinsdag 3 januari 2012

Uit het blogarchief #2

Een blog is iets wat recent moet blijven, meerdere artikelen op een dag zorgen er tenslotte voor dat je meer blijvende bezoekers krijgt. Maar dat wil niet zeggen dat we nooit meer mogen kijken naar de wat oudere artikelen. Natuurlijk, iedereen heeft het druk en we hebben niet altijd tijd en/of zin om ons of het blog van een ander uit te pluizen. En je raadt het al, ik heb eens rustig de tijd genomen, om te kijken wat de bekende (en minder bekende) (beauty)bloggers een tijd geleden hebben gepost, gewoon uit nieuwschierigheid.

In de rubriek Uit het blogarchief laat ik jullie een artikel zien van lang of iets minder lang geleden, wat voor mij een grote of minder grote betekenis heeft. Jullie zullen ook geregeld filmpjes of iets anders tegenkomen, serieuse maar ook minder serieuze artikelen. Omdat ik met mijn eigen blog nog nauwelijks een geschiedenis heb opgebouwd, doe ik dit met artikelen van andere blogs, enjoy!
10 november 2011
Spontaan - Teske
Ik hou van het woord spontaan. Ik hou ervan wat het betekent en ik hou ervan hoe het zich uit. Spontane dingen maken het leven zoveel leuker, spannender en gezelliger. Ze zorgen voor actie, weinig tegenslag en toffe verhalen om achteraf te vertellen.
Ik hou ervan om vanochtend op twitter te zien dat er in de les van een vriend van mij taart wordt aangesneden en wanneer ik vraag ter welke gelegenheid dat is ik het grappige antwoord krijg dat dat vanwege de verloving tussen hem en hun docent is. Ik hou ervan om vervolgens gevraagd te worden om ook te komen, en ik hou ervan dat ik dan gewoon doodleuk dat lokaal binnenstorm om een stukje taart mee te pikken. Dit soort dingen maken mijn ochtend interessant.
Met diezelfde vriend besluit ik midden in een volle aula uitgebreid te gaan dansen en vervolgens na een seconde of 10 weer te stoppen alsof er niks is gebeurd. Wij zijn degenen die bij het soepautomaat bijna op de grond gaan liggen om het bekertje naar buiten te zien komen en vreugdekreten uitslaan. Wij zijn de mensen die midden in de klas in een soort musicalvorm een emotioneel toneelstuk opvoeren, waarin we heftige ruzie hebben over ons ongeboren kind. Rare blikken krijgen we zeker, maar daar genieten we van.
Ik word vaak in de avond opgebeld door mijn broer of ik met hem naar de bioscoop wil. Ik zeg ja, en zijn antwoord is; ‘Oké, ik zie je zo.’ Vervolgens zitten we een uurtje later in de bioscoop. Het zijn zulke enorm simpele dingen, maar juist van die simpele dingen word ik blij (maar hey, dat hebben jullie al kunnen lezen hier en hier). En ik heb echt het gevoel dat meer mensen dit soort dingen zouden moeten doen.
Ik ben geen planner. Ik ben er niet goed in en ik hou er ook niet van, dat geef ik toe. Af en toe is het nodig, maar over het algemeen leef ik mijn leven het liefst zo spontaan mogelijk. Ik ben dan ook iemand die enorm van verrassingen houd, mits het een leuke verrassing is natuurlijk. Een beetje plannen is ook niet slecht, plannen kan zelfs heel goed zijn en het zou het leven op sommige momenten zeker makkelijker maken, maar ik zie om me heen zoveel mensen die hun leven stukje bij beetje uitstippelen en niet meer zo kunnen genieten van de spontane dingen.
Wat ik hier eigenlijk mee wil zeggen is; laat alles eens een keer lekker los. Leef niet altijd en elk moment volgens de strakke en saaie regels van de maatschappij, omdat die dan zogenaamd ‘normaal’ zijn. Koop eens een keer een taart voor in de klas, ga ijsjes eten wanneer het hartje winter is, race eens met je bureaustoel de hele mediatheek door, ga eens midden op straat liggen en klim eens een keer in een boom. Het is een beetje een mix tussen het bang zijn voor het rare en je dus maar gedragen ‘zoals het hoort’, en mensen die overplannen en dus altijd en overal weten wat ze precies gaan doen en wat er gaat gebeuren die dag.
Zoals jullie merken spring ik een beetje van de hak op de tak, maar dat hoort bij mijn gedachtes denk ik. Mijn hersenen zijn ook aardig spontaan.
Dat Teske kan schrijven heeft ze met deze post meer dan bewezen. Dat je opzich al een stuk kan schrijven over het woord spontaan vind ik al te gek, maar als het dan ook nog zo goed in elkaar overloopt en toch een geheel is, dan heb je me.

Waar laat het woord spontaan jullie aan denken?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten