Uit het blogarchief #1

Een blog is iets wat recent moet blijven, meerdere artikelen op een dag zorgen er tenslotte voor dat je meer blijvende bezoekers krijgt. Maar dat wil niet zeggen dat we nooit meer mogen kijken naar de wat oudere artikelen. Natuurlijk, iedereen heeft het druk en we hebben niet altijd tijd en/of zin om ons of het blog van een ander uit te pluizen. En je raadt het al, ik heb eens rustig de tijd genomen, om te kijken wat de bekende (en minder bekende) (beauty)bloggers een tijd geleden hebben gepost, gewoon uit nieuwschierigheid.

In de rubriek Uit het blogarchief laat ik jullie een artikel zien van lang of iets minder lang geleden, wat voor mij een grote of minder grote betekenis heeft. Jullie zullen ook geregeld filmpjes of iets anders tegenkomen, serieuse maar ook minder serieuze artikelen. Omdat ik met mijn eigen blog nog nauwelijks een geschiedenis heb opgebouwd, doe ik dit met artikelen van andere blogs, enjoy!

29 juli 2011

Vergeet dat je gelukkig moet zijn - Vera Camilla

Toen ik een paar dagen geleden het tijdschrift Red opensloeg bij het interview van Barry Atsma, werd ik gelijk geraakt als een klap in mijn gezicht. Gek genoeg wel op een positieve manier. Het interview begint met een vraag over hetgeen wat elk mens wilt: geluk. Ik vind dat Barry daar op een mooie manier naar kijkt, verfrissend. Zijn uitspraak schudde me gelijk wakker. Ja, deze knappe acteur is damn right!

Bron: Red (nummer 8, augustus 2011). Barry is het eens met de uitspraak van de heer Shopenhauer, hij is op zijn gelukkigst wanneer hij vergeet dat hij gelukkig moet zijn.

Ik ben heel gelukkig, maar voel niet de behoefte dat altijd zo te roepen. Toch merkte de laatste tijd druk dat ik wél moest zeggen/tweeten/bloggen dat ik gelukkig en ontzettend dankbaar ben met alles wat ik heb. Alsof ik wanneer ik dat niet benoem, dat niet ben en me dat niet realiseer. Dat is toch eigenlijk belachelijk? Ik spreek vaak genoeg mijn blijdschap uit, dat is mijn spontaniteit. Maar ik ben net zoals Barry gewoon het gelukkigst als ik vergeet dat ik gelukkig moet zijn.

Ik geloof wel in positief denken, dat je daar verder mee komt dan met negatieve gedachtes. Maar er is helemaal niets mis met zeggen dat het niet goed met je gaat. Soms gaat het niet goed, we zijn ook maar mensen en we hebben niet overal controle over. Met positief denken genees je geen ziekte of haal je iemand die overleden is niet terug. Natuurlijk moet je jezelf na een tijdje uit die sleur proberen te halen, maar iedereen heeft recht op zijn eigen rouwproces in welke vorm dan ook. Niets vervelender dan een omgeving die ondertussen blijft gillen dat je met negatief denken nergens komt, dat werkt alleen maar averechts. Het is een veel beter idee de persoon mee te nemen naar leuke uitstapjes, de bios, uit eten, wat diegene maar leuk vindt. En wat als het gewoon niet lekker gaat zonder reden, waarom zou dat minder oké zijn? Natuurlijk wordt van een dip niemand vrolijk, maar zoals ik al zei: we hebben niet overal controle over.

Mensen in mijn omgeving weten wel dat ik gelukkig ben, dat hoef ik niet aan de lopende band te roepen. Als ik dat wel zou doen zouden mijn vrienden zich eerder gaan afvragen of alles wel oké met me gaat. Geluk is ook iets wat je uitstraalt zonder dat je het doorhebt. Je hoeft je geluk niet altijd uit te spreken, want juist wanneer je niet je best doet gelukkig te zijn, kan je wel eens zomaar heel gelukkig worden.

Al tijdens het lezen van dit artikel dacht ik: "Wauw, ze heeft hier zo goed over nagedacht en het is zo waar!" Toen ik voor een vak op school de opdracht kreeg een schoolkrant te maken met het thema geluk, ben ik wat rond gaan zoeken op het internet. Ik wist dat Vera mooi kan schrijven over dit soort diepzinnigere onderwerpen, en ik was dus ook niet verbaasd toen ik een mooi artikel als dit tegenkwam. Het artikel heb ik een paar keer doorgelezen, en uiteindelijk heb ik er een beetje mijn inspiratie uitgehaald voor een eigen column met het onderwerp geluk. De manier van schrijven van Vera vind ik heel erg prettig. Ze schrijft duidelijk, goed uitgelegd maar tegelijkertijd wel straight to the point, iets waar ik en nog veel meer anderen jaloers op kunnen zijn! Dus bij deze Vera: complimenten!

Over het artikel zelf, ik ben het er hoe dan ook totaal mee eens. Ik weet van mezelf dat ik van positief denken me ook anders ga gedragen (in een positieve manier), dus in dat opzicht herken ik dat helemaal. Aan iedereen meedelen dat je gelukkig bent vind ik dan ook niet meer dan overboden, mensen zien het vanzelf aan hoe je je gedraagt en hoe je reageert op dingen, en als ze dat niet doen dan weet je zeker dat het niet aan jou ligt. Uit verschillende reacties blijkt echter dat sommigen het iets te serieus nemen..

Positief denken kan er tenslotte nooit voor zorgen dat je van een ziekte geneest, daar ben ik van overtuigd. Zo werkt het inderdaad niet, Sylvia. :-)

Hoe denken jullie over positief denken en het verdere geluk? Wat vinden jullie van deze nieuwe rubriek (waarschijnlijk komt hij 1 of 2 keer per maand terug)?